Τέχνη, Ιστορία, Συλλεκτικά

              Ανάρτησα, προ ημερών, πρωτογράμματα από ένα παλιό βιβλίο….             …και πριν από λίγες ημέρες, φυλλομετρώντας ένα παλιό περιοδικό (το 2 ο τεύχος του περιοδικού «Πολιτιστική», του Φεβρουαρίου του 1984), έπεσα πάλι πάνω σε πρωτογράμματα: Επρόκειτο για ένα άρθρο του Μιχάλη Παπαϊωάννου για τον Κώστα Βάρναλη.             Τέχνη και ποίηση, λοιπόν! Ή, σωστότερα: Ποίηση και τέχνη!...    

            Αυτές τις μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα (σχετικώς) παλιό βιβλίο: Νίκου Καζαντζάκη, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, έκδοση του 1954 από τον «Αρχαίο» Εκδοτικό Οίκο Δημητρίου Δημητράκου.                    Αυτό που με «τράβηξε» στην έκδοση, ήταν τα πρωτογράμματα των κεφαλαίων. Τα παραθέτω όλα κατά σειρά του γράμματος που αποτυπώνουν:                                                Μικρά χαρακτικά έργα τέχνης, των οποίων, όμως, δεν προκύπτει ο δημιουργός. Κάποιος φίλος με πείρα και γνώσεις πάνω στα παλιά βιβλία, υπέθεσε ότι αφού δεν αναφέρεται κάποιο όνομα, μάλλον θα πρόκειται για “εμπορικά” πρωτογράμματα, που κυκλοφορούσαν για ευρύτερη χρήση από τους εκδότες. Ακόμα κι αν ισχύει κάτι τέτοιο, νομίζω πως θα άξιζε να προσδιοριστεί ποιος ήταν ο δημιουργός τους…