Η συμμετοχή μου σε μια έκθεση με θέμα το Άλογο

 

            Η προηγούμενη ανάρτησή μου είχε ως αντικείμενο την πορεία της δημιουργίας μιας ψηφιδωτής 3D κεφαλής αλόγου, προκειμένου αυτή να προλάβει να συμμετάσχει σε μια έκθεση με θέμα το άλογο.

            Στην έκθεση αυτή, όμως, συμμετείχα και με δύο άλλα έργα μου, μαρμαρόγλυπτα σε μάρμαρο Διονύσου, έργα του τελευταίου χρόνου, υπό την επίβλεψη του καλλιτέχνη Μπάμπη Γεωργίου.

            Το πρώτο, είχε επίσημο τίτλο «Λάκωνας αναβάτης» και ανεπίσημο «Είμαι ένας φτωχός και μόνος Λάκωνας αναβάτης», εμπνευσμένο από έναν λακωνικό μελανόμορφο κύλικα περίπου του 550-540 π.Χ., που βρίσκεται στο βρετανικό μουσείο και περιγράφεται ως «Αναβάτης με πουλιά» [δείτε εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/Λακωνική_τέχνη#/media/Αρχείο:Rider_BM_B1.jpg]. Το έργο δεν έχει κάποια αναγλυφότητα, αλλά απλώς είναι κατ’ ουσία «χαραγμένο» πάνω σε ένα μάρμαρο, παραπέμποντας σε πρωτόγονες «χαράξεις» που βρίσκουμε μέσα σε σπήλαια.

 

            Στο δεύτερο έργο έδωσα τον τίτλο «Ο Αη Γιώργης, άοπλος, κρυβόταν στον Παρθενώνα». Εμπνεύστηκα από μαρμάρινο ανάγλυφο της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα. Απομόνωσα τον έναν από τους δύο αναβάτες και τον περιέστρεψα ώστε να κινείται προς τα δεξιά. Και αφ’ ής στιγμής άρχισε να αποτυπώνεται η μορφή πάνω στο μάρμαρο, μου έδωσε την εντύπωση πως, εάν έφερε και δόρυ, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο Άγιος Γεώργιος… [Ποιος ξέρει πώς και από που εμπνεύστηκαν οι πρώτοι χριστιανοί εικονογράφοι;!...]. Από επιλογή άφησα τον αναβάτη «απρόσωπο», έτσι όπως έκανε συνήθως και ο Νίκος Εγγονόπουλος στα έργα του.